[fan-fick] Nemesis

Kira

Zaczęłam pisać opowiadanie i chcę się przekonać czy warto je kończyć.

PROLOG
Bicz opadł wywołując potworny ból w ramieniu. Przygryzłam wargę, by nie krzyknąć. W ustach poczułam słony smak krwi. Ale nie krzyczałam. Nie chciałam zrobić mu tej satysfakcji. Dlatego przez cały czas patrzyłam w te jego zimne, stalowo-błękitne oczy i nie dawałam po sobie znać, jak bardzo się boję. Tym razem bicz opadł na brzuch. Nie wytrzymałam. Zgięłam się w pół i krzyknęłam. Cicho, ale krzyknęłam. Dostrzegłam w jego oczach błysk triumfu. Znów uderzył, tym razem w twarz. Upadłam i krzyknęłam, tak głośno, jak mogłam. Może ktoś mnie usłyszy. A może po prostu umrę i nikt nie zauważy mojego zniknięcia. Ból był tak potworny, że nie mogłam doczekać się nadejścia ciemności. Biczoręki zaśmiał się okrutnie. Było to ostatnie co usłyszałam. Zdążyłam tylko pomyśleć "Wreszcie!" i pochłonęła mnie ciemność.

Maggie McKinley

Mi się podoba

Na razie nie da się dużo powiedzieć, bo to dopiero prolog, ale czekam na następny rozdział ^.^

panna_Soren

Jest Drake, więc mi się podoba Wesoly

Czekam z niecierpliwością na więcej Wesoly

sunshine

Krótkie, ale fajne. Kontynuuj, chętnie przeczytam. Wesoly

Kira

Miło, że się podoba Wesoly

.
Drake'a będzie dużo, ale to później.

ROZDZIAŁ I
Nie wiem, kiedy nadszedł sen. Na początku były to tylko nic nie znaczące obrazy, fragmenty wspomnień. Nie wiem dlaczego, ale w ich trakcie słyszałam piosenkę "Wake me up when September ends".
Nagle piosenka umilkła, a wspomnienia zastąpił nowy, dobrze mi znany obraz. Walka. Kolejna walka. Ten koszmar śnił mi się co noc. Zawsze tak samo. Armia Gaiaphage, a na jej czele Drake. Armia składająca się z samych potworów. Tysięcy potworów. A przeciwko nim około dwustu dzieciaków. Dzieci uzbrojone w pistolety, karabiny, kije baseballowe, noże. I moce. Co trzeci dzieciak miał moc. W większości były to bezużyteczne w walce moce, takie jak świecenie w ciemności czy widzenie wspomnień osoby, której się dotknie. Ale nawet te groźne nic nie dawały w walce z potworami. Zawsze przegrywamy. W ciągu kilku minut było już prawie po walce. Nie chciałam więcej na to patrzeć. Zamknęłam oczy. A przynajmniej próbowałam, bo się nie udało.
"Musicie zabić Nemesis."
Ten głos... Znałam go doskonale. Ten sam głos odzywa się w mojej głowie, gdy czegoś ode mnie chce. Gaiaphage. Ciemność.
"Kim jest Nemesis?"- spytałam w myślach. Nie mogłam mówić na głos.
Obraz natychmiast pojawił się w mojej głowie. Peter Michael Ellison. Mały Pete.
"Przecież on nie żyje..."
Ale czy napewno? Przecież nikt nie widział jego ciała, nie było pogrzebu... On... Zniknął
"Gdzie on jest?"- spytałam.
"Park Narodowy..."- usłyszałam cichy szept.
"A więc to tam..."- uśmiechnęłam się."Znajdę Nemesis. I go zabiję."
C. D. N.

Cukierkowa

Ciekawe... Czekam na ciąg dalszy.

sunshine

Wake me up when September ends!- Kocham Green daya! A zwłaszcza tą płytę z wake( american idiot).
Ok, ok wracam do tematu. Wesoly

Ciekawe, ciekawe... Mi tam się podoba, ale trochę mało... Wesoly

. No i troszkę nie wiem o co kaman. Ale mam nadzieję, że wszystko się wyjaśni. Mruga

Powodzenia przy dalszej twórczości.

Kira

A w czym dokładnie nie wiesz o co kaman

?
Mogę wyjaśnić coś, co nie wyjaśni się później Wesoly

.

sunshine

Nie wiem kim jest główny bohater. Wesoly

Kira

To będzie później. Mogę tylko napisać, że to całkiem nowa postać Wesoly

.