Newsy, spekulacje itp. [SPOILERY!]

Perc

O ja, genialny trailer. Czyli mamy potwierdzenie kilku rzeczy - (dam a biało) Penny przeżyje i najwyraźniej wykorzysta do czegoś Robala. Lana wróci i nie będzie sobie zbyt dawała rady z grypą. Caine wróci do Perdido Beach (ta scena jak w jakis sposób "tortuje" EL). Drake ucieknie z piwnicy. I chyba tyle mogę wywnioskować. I sądzę, że chyba w jakiś sposób moc Astrid się ujawni czy pomoże czy coś. Bo to jak dotyka bariery można różnie zinterpretować.

Elizabeth Colt

Świetny trailer. Naprawdę cudowny. Nie mogę już się doczekać!

Diana

Ach, trailer najlepszy ze wszystkich! Taylor pasuje wg mnie idealnie, i ten Drake! <3
Jak nie pośpieszą się z tłumaczeniem Plagi, to naprawdę nie przeżyję tego czekania. Jezyk

Medium

Trailer wprost cudowny. Najlepszy ze wszystkich, mogłabym go całymi godzinami oglądać. W ogóle, to z każdą częścią są coraz lepsze trailery. Postacie mi się podobają i ogólnie wszystko świetne.
To teraz coś na biało: Jeżeli to z Drakem jest z Plagi to co tam robią Caine i Diana? Zdaje się, że nie powinni być w najlepszych stosunkach, więc to raczej było z poprzedniej części. No i skoro trailer jest opowiadany przez Caine'a to niech go więcej w tej części będzie, proszę.
Ok. Koniec.

Constance

Perc

Btw. jeśli ta scena gdy Drake kogoś biczuje jest z Plagi, to to najprawdopodobniej biczowanie Howarda.. No bo kogo innego? Sceneria ukazuje że są w piwnicy, a kogo innego Drake'y by tam zastał? No chyba że Orca, ale on jest więcie, strongman xd

Nefeid

Piszcie na biało Mruga

Constance

Perc, tylko skąd by się tam wziął Caine i Diana?
W końcu, jak ktoś już wspomniał niewątpliwie nie są teraz w dobrych relacjach. A sceneria wcale nie ukazuje, że są w piwnicy, ale jakimś ciemnym miejscu. Równie dobrze mogłoby to być Coates, albo jakaś ciemna uliczka PB.

Caine&Diana

OMG! Kocham ten trailer!! <3
Jest zawalisty! Mam nadzieję, że Astrid odkryje w sobie jakąś moc

LoveGone

Przed chwilą znalazłam taki kawałek o Zarazie.Nie wiem czy był.

MICHAEL GRANT

PETE
He stood poised on the edge of a sheet of glass. Barefoot.
Perfectly balanced. One foot in front of the other. Arms at his
side. That was the game now.
The sheet of glass went down and down and down forever.
Like a shimmering, translucent curtain.
The top edge of the glass was thin, so thin it might cut him if he
slipped or fell or took a too-hasty step. That top edge was a thin
ribbon of rainbow, reflecting bright reds and greens and yellows.
On one side of the glass – darkness. On the other – jarring,
disturbing colours.
He could see things down there on the right side: down
below his right hand, beyond the reach of his fingers. Down
there were his mom and his dad and his sister. Down there were
jagged edges and harsh noises that made him want to clap his
hands over his ears. When he looked at those things, those
people, the wobbly, insubstantial houses, the sharp-edged
furniture, the claw hands and hooked noses and staring, staring,
staring eyes and yelling mouths, he wanted to close his eyes.
But it didn’t work. Even through his closed eyes he saw them.
PLAGUE
And he heard them. But he did not understand their wild, pulsating
colours. Sometimes their words weren’t words at all but brilliant
parrot-coloured spears shooting from their mouths.
Mother, father, sister, teacher, others. Lately only sister and
others. Saying things. Some words he got. Pete. Petey. Little
Pete. He knew those words. And sometimes there were soft
words, soft like kittens or pillows and they would float from his
sister and he would feel peace for a while until the next jangling,
shrieking noise, the next assault of stabbing colour.
On his left: down, down below the endless sheet of glass, a very
different world. Quiet, ghostly things drifted silently in shades of
grey. No hard edges, no loud sounds. No horrible colours to make
him start screaming. It was dark and so very, very quiet.
Down there was a softly-glowing orb, like a faint green sun.
It would reach out to him sometimes. A tendril. A mist. It
would touch him as he stood balanced, one foot in front of the
other, hands at his side.
Peace. Quiet. Nothingness. It would whisper these thoughts
to him.
Sometimes it would play. A game.
Pete liked games. Only the left side would play games his
way, games had to be his way, the same way, always and
unchanging. But the last game Pete had played with the
Darkness had turned harsh and over-bright. It had suddenly
stabbed Pete with arrows in his brain. It had broken the game.
Michae l Gran t
The sheet of glass had shattered. But now it was whole again,
and he balanced on top. As if it was sorry, the soft green sun
said, ‘Come down here and play,’ in its whispery voice.
On the other side, the agitated, jangly, hard side, his sister –
her face a stretched mask beneath yellow hair, a mouth of pink
and glittery white – was pushing at him with hands like
hammers.
‘Roll over. I have to get this sheet out from under you. It’s
soaked.’
Pete understood some of the words. He felt the hardness of
them.
But Pete felt something else even more. A strangeness. An alienness.
Something wrong – a deep, throbbing musical note, a bow
drawn over strings, that pulled his focus away from the left and the
right, away even from the sheet of glass on which he balanced.
It came from the place he never looked: inside him.
Now Pete looked down at himself, like he was floating
outside himself. He looked down at his body, puzzled by it.
Yes: that was the new voice, the insistent note, the demanding
voice more compelling even than the soft murmur of the
Darkness or the jangly words of his sister. His body was
demanding his attention, distracting him from his game of
balancing on the sheet of glass.
‘You’re sweating,’ his sister said. ‘You’re burning up. I’m
going to take your temperature.’
PLAGUE

Ktoś przetłumaczy?

Diana

To już było. TUTAJ. Radzę najpierw dokładnie przeszukiwać dział, potem coś wstawiać.

LovelyLie

Świetny trailer. Dobrze dobrani aktorzy, Drake jest świetny! Mam nadzieję, że Astrid odkryje moc..
Czy tylko mi się wydaje, że w tej scenie z chorym chłopakiem i Laną moc Lany tylko pogarsza to coś na jego skórze? W takim razie będzie masakra, jeśli Lana nie może ich uleczyć..
Jeszcze 45 dni do światowej premiery, nie mogę się doczekać!

Carrot

Trailer jest świetny, ale przez niego jeszcze bardziej nie mogę się doczekać premiery Plagi. A co do mocy Astrid. Pamiętacie w Kłamstwach scenę w której Sam szedł na bitwę i zostawił Astrid w wieży? Ona mu wtedy powiedziała, że gdy dotyka czyjejś ręki to widzi jakieś linie czy coś w tym stylu. Czy to nie zaczątek mocy?

Ginevra96

LovelyLie

Jak dla mnie to Astrid widzi jakby.. aurę (?) człowieka. Nie wiem, czy to dobre określenie, ale nic innego nie przychodzi mi do głowy. Może też widzieć coś.. w stylu przyszłości. Raz kreska była ciemna, raz jasna. Długa, krótka.. to może symbolizować życie tej osoby i to, jak dużą rolę ma do odegrania. Głupia teoria, wiem.

Ginevra96

Nie jest głupia, mi samej też się tak wydaje. Trudno jest odgadnąć o co chodzi, najłatwiej by było jakby Astrid latała po całym ETAPie patrzyła na ich ''kreski'' i potem śledził losy tych osób. Wtedy by doszła co mogą oznaczać Mruga

W końcu jest Genialna Mruga

)

LovelyLie

Ginervo, może nasza Genialna Astrid wreszcie zrobi coś z tą swoją mocą, bo jej wątek zaczyna być nudnawy. Mam nadzieję, że w "Pladze" wreszcie się dowiemy co te kreski oznaczają.

Ginevra96

Ogólnie przez 2 ostatnie części o jej mocy nie było nic wspomniane, a może jednak się jakoś tam rozwijała. Może ma taką moc jak Diana? Choć to akurat już nie byłoby takie potrzebne. A może jakąś moc która jakoś wpłynie na tę chorobę co będzie w ''Pladze''

Taa, majaczę już

Perc

Mi też się wydaje prawdopodobne z tą "aurą". Niby głupie, ale ciekawe nawet, jakby się dowiedziała co oznaczają te kreski i co to ma współnego z czyjimiś (?) emocjami.

plaplaa

trailer po prostu bomba:) Nie mogę się doczekać książki