Newsy, spekulacje itp. [SPOILERY!]

Fire-mup

O matko, Plague wydadzą za pół roku, a wy już ze spoilerami wjeżdżacie?!

Raqasha

Ja tam lubię spoilery i tak za pół roku wszystko zapomnę. xD

kakunia

Tym razem zapowiedź (jeśli już była- przepraszam):

Eight months after every person over the age of fourteen disappeared from the town of Perdidio Beach, California, the stakes are still rising. The kids in Perdido Beach are still starving. Yet despite the simmering unrest left behind by so many battles, power struggles, and angry divides, there is a momentary calm in Perdido Beach.

But enemies in the FAYZ don’t just fade away, and in the quiet, deadly things are stirring, mutating, and finding their way free. The Darkness has found its way into the mind of its Nemesis at last and is controlling it through a haze of delirium and confusion. A highly contagious, fatal illness spreads at an alarming rate as sinister, predatory insects terrorize Perdido Beach. And Sam, Astrid, Diana, and Caine are plagued by a growing doubt that they’ll escape—or even survive—life in the FAYZ. With so much turmoil surrounding them, what desperate choices will they make when it comes to saving themselves and those they love?
Miło by było, jakby ktoś przetłumaczył.

Gemma

Przetłumaczyłam trochę,ale nie słowo w słowo. Mógłby mi ktoś powiedzieć jak wklejić tekst na biało,bo mi się nie chcę zrobić. Embarassed

Megumi

Oto przetłumaczony przeze mnie tekst. Z góry przepraszam za niektóre zdania - po prostu nie mogłam ich tak jakoś posklejać i moga być całkiem bez sensu.
[SPOILER]
Osiem miesięcy po zniknięciu każdej osoby mającej ponad czternaście lat z miasta Perdidio Beach, Kalifornia, stawka wciąż wzrasta. Dzieci w Perdido Beach wciąż padają z głodu. Pomimo gotowania na wolnym ogniu niepokój zostawiony przez tyle bitw, walk o władzę, i złe podziały, jest chwilowym spokojem w Perdido Beach. Ale wrogowie w ETAP-u nie zamierzają się zmieniać i w ciszy, pobudzają śmiertelne rzeczy, mutując, i uważają swoją drogę za wolną. Ciemność trafiła w końcu do umysłu swojego Nemezis i kontroluje go przez mgiełkę majaczenia i zamieszania. Bardzo zaraźliwa, śmiertelna choroba rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie ponieważ złowieszcze, drapieżne owady terroryzują Perdido Beach. Sam, Astrid, Diana i Caine są nękani przez rosnące wątpliwości, ich ucieczki -a nawet przeżycia- w ETAP-ie. Zamieszania wokół nich tyle, co zdesperowanych wyborów, co zrobią, gdy bedzie chodzić o ratowanie siebie i tych, których kochają?
[/SPOILER]

I jeszcze raz przpraszam za trochę niejasne zdania, ale to dopiero moje drugie tłumaczenie Jezyk

Gusia

Mówiłam, że coś z robakami będzie! Ha! xD

kakunia

Loki

(obgryza paznokieć kciuka) Nie czytaj, nie czytaj. Dasz radę Elka, dasz radę.....

Rose

N podstawie tego spilera można by chyba pomyślec, że Grant zamierza zostawić przy życiu bardzo niewiele osób. Jedna katastrofa za drugą. Elka, podziwam cię - ja nie mam takiej silnej woli.

Rose

Ja też znalazłam opis ( piszę na biało )i proszę o przetłumaczenie
Początek
This is a blood-pumping, white-knuckle sci-fi thriller of epic proportions. The FAYZ goes from bad to worse...The darkness has been foiled once again and the resurrected Drake has been contained. But the streets of Perdido Beach are far from safe, with a growing army of mutants fighting against the humans for power in the town. In a small room of a house near the edge of town, Little Pete lies ill on a bed. In his fevered dreams, he continues his battle with the hidden evil that seeks to use his power to bring about anarchy and destruction.
koniec

Miss_Merwin · Gość

Poklaa

Ludzie! Przez was nie mogę spokojnie tematu czytać! Zaraz się boję, że coś mi się w oczy rzuci i zepsuję sobie radość czytania (jak zawsze).

Gusia

Ja staram się nie czytać spoilerów czy nie oglądać trailerów ale jest ciężko..Już jeden tekst z zarazy przeczytałam ; ( Ale nie, będę silna!

Wytrzymam pół roku..pół roku!

Megumi

Oto prezentuję przetłumaczony tekst, który dodała Rose:
[SPOILER]
To jest pompowanie krwi, biała-golonka epicki trailer sci-fi. W ETAP-ie idzie coraz gorzej ... Ciemność została udaremniona po raz kolejny i zmartwychwstały Drake został powstrzymany. Ale ulice Perdido Beach są dalekie bezpieczeństwu, z coraz liczniejszą, dorastającą armią mutantów walczących z ludźmi o władzę w mieście. W małym pokoju w domu na skraju miasta, leży chory mały Pete na łóżku. W gorączce marzeń, kontynuuje swoją walkę z ukrytym złem, które stara się wykorzystać jego moc, aby doprowadzić do anarchii i destrukcji.
[/SPOLIER]
Wiem nie jest to dosłowne tłumaczenie, ale inaczej się nie dało Mruga

.

EDIT:
Znalazłam fragment (podajże) 1 rozdziału z Zarazy/Plagi (nie wiem, której wersji mam się narazie trzymać Jezyk

). Narazie wklejam to w wersji anglelskiej. Jeżeli checie tłumaczenia to pisać Mruga

.
[SPOILER]
he stood poised on the edge of a sheet of glass. Barefoot.
Perfectly balanced. One foot in front of the other. Arms at his
side. That was the game now.

The sheet of glass went down and down and down forever.
Like a shimmering, translucent curtain.

The top edge of the glass was thin, so thin it might cut him if he
slipped or fell or took a too-hasty step. That top edge was a thin
ribbon of rainbow, reflecting bright reds and greens and yellows.

On one side of the glass – darkness. On the other – jarring,
disturbing colours.

He could see things down there on the right side: down
below his right hand, beyond the reach of his fingers. Down
there were his mom and his dad and his sister. Down there were
jagged edges and harsh noises that made him want to clap his
hands over his ears. When he looked at those things, those
people, the wobbly, insubstantial houses, the sharp-edged
furniture, the claw hands and hooked noses and staring, staring,
staring eyes and yelling mouths, he wanted to close his eyes.

But it didn’t work. Even through his closed eyes he saw them.
And he heard them. But he did not understand their wild, pulsating
colours. Sometimes their words weren’t words at all but brilliant
parrot-coloured spears shooting from their mouths.

Mother, father, sister, teacher, others. Lately only sister and
others. Saying things. Some words he got. Pete. Petey. Little
Pete. He knew those words. And sometimes there were soft
words, soft like kittens or pillows and they would float from his
sister and he would feel peace for a while until the next jangling,
shrieking noise, the next assault of stabbing colour.

On his left: down, down below the endless sheet of glass, a very
different world. Quiet, ghostly things drifted silently in shades of
grey. No hard edges, no loud sounds. No horrible colours to make
him start screaming. It was dark and so very, very quiet.

Down there was a softly-glowing orb, like a faint green sun.
It would reach out to him sometimes. A tendril. A mist. It
would touch him as he stood balanced, one foot in front of the
other, hands at his side.

Peace. Quiet. Nothingness. It would whisper these thoughts
to him.

Sometimes it would play. A game.

Pete liked games. Only the left side would play games his
way, games had to be his way, the same way, always and
unchanging. But the last game Pete had played with the
Darkness had turned harsh and over-bright. It had suddenly
stabbed Pete with arrows in his brain. It had broken the game.
The sheet of glass had shattered. But now it was whole again,
and he balanced on top. As if it was sorry, the soft green sun
said, ‘Come down here and play,’ in its whispery voice.

On the other side, the agitated, jangly, hard side, his sister –
her face a stretched mask beneath yellow hair, a mouth of pink
and glittery white – was pushing at him with hands like
hammers.

‘Roll over. I have to get this sheet out from under you. It’s
soaked.’

Pete understood some of the words. He felt the hardness of
them.

But Pete felt something else even more. A strangeness. An alienness.
Something wrong – a deep, throbbing musical note, a bow
drawn over strings, that pulled his focus away from the left and the
right, away even from the sheet of glass on which he balanced.

It came from the place he never looked: inside him.

Now Pete looked down at himself, like he was floating
outside himself. He looked down at his body, puzzled by it.
Yes: that was the new voice, the insistent note, the demanding
voice more compelling even than the soft murmur of the
Darkness or the jangly words of his sister. His body was
demanding his attention, distracting him from his game of
balancing on the sheet of glass.

‘You’re sweating,’ his sister said. ‘You’re burning up. I’m
going to take your temperature.’

[/SPOILER]

Gemma

Tego fragmentu napewno sobie nie przetłumaczę. Wytrzymam! Mruga

DIANA5

Maggie mogłabyś to przetłumaczyć. Wesoly

Niestety moja siła woli w ogóle nie istnieje. Jezyk

Gusia

Nie, nie tłumacz, bo jeszcze coś mnie podkusi i przeczytam! ; P

Samantha Rock

Ja czytam książkę po trzy razy wiec jak przeczytam 1 fragment to nic się nie stanie

Poklaa

No tak, ale lubię mieć za tym pierwszym razem element zaskoczenia. Jezyk

Marvel