Wasze wpadki

mandarynka · Gość

Aaaa! Graliśmy dziś na świetlicy na środku szkoły (w patio) w jakąś dziwną grę [Remik ją wymyślił]. Polegała ona na tym, że są 4 pola (bo tam takie druty wisiały w kształcie kwadrata podzielonego na cztery części). I piłką z kamieni i taśmy klejącej trzeba przerzucić przez te druty, żeby osoba z pola tejże piłki nie złapała. Raz piłka leciała do mnie (nie było miejsca i z Olką byłyśmy na jednym polu) ja się rzuciłam w tym momencie co Olka i dostałam kamienną piłką po twarzy. Zabolało. Potem nie bolało i teraz znów boli.

Poklaa

Czwartek. Historia.
Mamy powtórki do egzaminu.

Mimo iż akurat przypominaliśmy sobie XVIII w. to pani spytała, czy ktoś wie, kto wypowiedział słynne słowa: "Pomożecie? Pomożemy!". Akurat razem z moimi dwiema przyjaciółkami miałyśmy ciekawsze tematy na historii (ich piórniki zmieściły się naraz w moim Jezyk

), więc niezbyt uważałyśmy. Gdy pani zadała to pytanie, bezmyślnie zaczęłam mówić: "Bob Budow...", po czym przerwałam i spuściłam wzrok. Poważnie, rzuciłam to bezmyślnie, dopiero w połowie się skapnęłam, co mówię. Klasa miała niezły ubaw. Pani zresztą też.

Forbidden

Dzisiaj poszukiwałam w empiku Plagi. Niestety nie znalazłam jej, więc poszłam pooglądać płyty. Spodobała mi się jakaś wzięłam ją i oczywiście pół półki z płytami poleciało na ziemie. Niestety obok mnie stała pani, która właśnie układała płyty. Powiedziała do mnie "żeby nie było nieporozumień, ja tego nie poukładam" i odeszła.

E.

Perc

E tam wpadka, ja tak mam zawsze jak coś oglądam. Książki, płyty, gry, gazety, napoje radioaktywne... Nie pytajcie.

Orsey

No to moja taka mała wpadka:
Na niemieckim mieliśmy przetłumaczyć jakieś zdania, koleżanka przede mną przetłumaczyła "Was kannst du sehr gut?" - "Co potrafisz robić dobrze", a ja miałam takie samo pytanie tylko zamiast 'sehr gut' było 'nicht' i jak głupia zaczęłam powtarzać po niej tyko ze zmienioną końcówką, cała klasa się ze mnie śmieje a ja dopiero po minucie załapałam co właśnie powiedziałam "Co potrafisz robić źle?"

Nefeid

Dzisiaj byliśmy mieliśmy rekolekcje w kościele. Śpiewaliśmy, i w pewnym momencie ksiądz przystawił mi do ust mikrofon. A ja się przeraziłam, przestałam śpiewać, i powiedziałam (do mikrofonu!) "Boże...".

A propos śpiewania... to właściwie nie jest moja wpadka, ale co tam. Śpiewamy i w pewnym momencie ksiądz zaczął śpiewać, kompletnie nie w rytmie, pomylił nam i wszyscy zamilkli xD

Daisy

Kupiłam sobie buty na dość wysokim obcasie i musiałam je w miarę szybko rozchodzić. Toteż właśnie te buty założyłam do Kościoła. Było w nim dużo ludzi, ale na całe szczęście udało mi się znaleźć miejsce siedzące zupełnie z przodu, gdzie trzeba już uklęknąć na podłodze, nie na ławeczce. Gdy przeszła pora na uklęknięcie, postanowiłam ześlizgnąć się z ławki na posadzkę. Jednak nie wiedziałam, że podłoga była ślizga w tamtym miejscu, więc noga mi się podwinęła do tyłu, a ja zaliczyłam efektowne pacnięcie na brzuch i twarz.
Mówiłam już, że kocham nosić buty na wysokim obcasie?

Kumi.

jamata

Kiedyś jeździłam po domu na rolkach. Się tak rozpędziłam, że nie zdążyłam wyhamować. Schody. Tak kilka schodów ominęłam i walnęłam o ścianę kolanem. Wesoly

Udana jestem. Teraz już nic nie widać, ale był duży siniak.

U babci jestem i taki płot jest. Tam się dało kilka lat temu usiąść. Wczoraj siadam na niego i się deska połamała, a ja do tyłu. Wesoly

Ale jakoś nic mi się nie słało.

Kumi.

Carrot

To się wydarzyło przy premierze Plagi. Razem z kumpelami pojechałam do Empiku. Ja i Ania mamy świra na punkcie Gone, Zuza nie. Ja z Anią po wyjściu z autobusu rzuciłyśmy się w stronę Reala, a Zuza za nami leci i krzyczy żebyśmy się zatrzymały. W drzwiach wleciałyśmy na jakąś kobietę. Potem do Empiku i nie ma Plagi. Więc ja zaczynam prawie krzyczeć: "Gdzie jest Plaga?". Kasjerka zaczęła się dziwnie gapić w stylu WTF. w końcu znalazłam książkę i podbiegłam. Nie zauważyłam, że stał(a bardziej kucał Jezyk

) tam jakiś facet. Wleciałam na niego. Od razu się poderwał i zwiał ze sklepu oglądając się co jakiś czas przez ramię. Przestraszył się trochę Samo zło

anders_als_alle_anderen · Gość

1 kwietnia mieliśmy święto patrona szkoły ( Jana Pawła II) no i był apel, gdzie głównie chór śpiewał. Oczywiście pokazali to w lokalnej telewizji. Niestety, wpadli też na głupi pomysł pokazania reakcji ludzi na apelu. Zaczęli więc nagrywać ludzi, prezentujących rożny stopień zainteresowania, od względnie zainteresowanych do kompletnie ignorujących śpiew i gadających. Oczywiście, jakie szczęście, kamera musiała mnie pokazać. A ja... no cóż, odwróciłem się do rzędu za mną i gadałem z kolegą. Jak mama to zobaczyła, zrobiła mi wykład na temat ,, Jak się zachowywać na apelu".

Poklaa

Mieliśmy w tym tygodniu (od poniedziałku do środy) rekolekcje. Siostra od religii wybrała mnie, żebym ułożyła i wygłosiła podziękowania dla księdza, który owe rekolekcje prowadził, oraz Violi Brzezińskiej, która wygłosiła świadectwo życia i zagrała koncert (ale i tak wyjechała i podziękowań nie słyszała). Towarzyszyć miał mi jeden chłopak z mojej klasy.
Napisałam górnolotne, ale bez przesady, podziękowania. Krótkie. Miałam je na wymiętoszonej kartce, głupio mi było z nią wychodzić, więc doszłam do wniosku, że nauczę się ich na pamięć podczas mszy. Jednak przeceniłam swoją pamięć. Gdy zacięłam się pierwszy raz, zwróciłam się do mojego towarzysza: "Za co jeszcze?", a ten, jak zawsze pomocny, wzruszył ramionami. Przedłużającą się ciszę przerwał jakiś chłopak, który krzyknął: "Brawa dla księdza!". Wszyscy się zaśmiali i zaczęli klaskać. Potem mówiłam dalej i zacięłam się po raz drugi. Tym razem mój kolega wykazał się inwencją, wypchnął mnie sprzed mikrofonu i powiedział: "No, i bardzo dziękujemy", a tamten chłopak znów krzyknął: "Brawa dla księdza!".

Siostra się śmiała, że ocalił mnie tylko wdzięk osobisty. Koleżanki był bardziej brutalne. Wyznały, że ocalił mnie tylko ten chłopak, który nawoływał do braw, a one same miały niezły ubaw, zaś jedna dziewczyna z naszej klasy prawie się przewróciła ze śmiechu.

Daisy

Wczoraj była spowiedź wielkanocna, więc niestety musiałam na to iść, aby dostać głupi podpis na karteczce. Kolejki były ogromne, tłumy ludzi przed Kościołem mnie zniechęciły, ale cóż poradzić.
Stoję, stoję i stoję w tej kolejce i nagle do mnie dociera, że jestem następna. Gdy dziewczyna odeszła od konfesjonału, szybko wskoczyłam na jej miejsce i od razu zaczęłam szeptać formułkę. Ksiądz jakoś podejrzanie mi nie odpwiadał, ale co tam. Nawijam, nawijam, nawijam i nagle słyszę głos księdza Przepraszam bardzo i zaczyna pukać palcem w te obramowania okiennicy z mojej strony. Nie wiem o co chodzi, jednak on szybko mówi:
Przepraszam, ale nie widzisz, że właśnie rozgrzeszam kogoś innego niż ty?
Po czym odwrócił się od mnie. Zszokowana odchodzę od konfesjonału.
Na spowiedź poszłam do innego księdza.

Anu.

Gość

Kiedyś spytałam na koloniach o coś moją koleżankę. Jadłam w tym czasie krakersy. Ona miała nazwisko na "P" tak jak ja, i miała 9 numerek w dzienniku [ja 17]. To ja chyba z 10 minut się dusiłam tym krakersem! W czasie gdy próbowałam jakoś się ogarnąć, myślałam że przestanę oddychać, bo w międzyczasie tak się śmiałam, że leżałam na podłodze. Wszyscy to widzieli... xD

Druga, to siedzieliśmy przy stoliku (również na koloniach) i o czymś gadaliśmy. Nie pamiętam. Piłam Tymbarka. I gdy go piłam, kol. powiedziała coś śmiesznego i cały napój wylądował na nich ; p

sunshine

To jest wpadka nie moja, ale mojej koleżanki:
Kiedyś na przerwie K chciała przestraszyć taką dziewczynę wyskakując na nią z za rogu. Ja z koleżanką stałyśmy na czatach mając ją powiadomić kiedy owa osoba, którą chciała przestraszyć będzie blisko. W pewnym momencie moja koleżanka dała znak K, a ta wyskoczyła na panią od angielskiego z głośnym ,,Buuu". Mina pani od angielskiego: piękna. Pani od anglika powiedziała tylko:
- No wiesz co K... - poszła dalej. Ja wybuchnęłam śmiechem i ustawiłam się w kolejce żeby pogratulować koleżance, która dała znak za wcześnie.
Podejrzewamy, że K tyko z powodu tej wpadki ma 4 z anglikańskiego.

Głównym bohaterem tej wpadki jest ta sama dziewczyna:
A więc pewnego pięknego popołudnia mieliśmy rekolekcje. Wracaliśmy do szkoły z pewnym głupim matematykiem, panem D(dzisiaj wstawił mi minusa za nic). K właśnie rozczulała się nad miękkim futerkiem od kurtki koleżanki i powiedziała dość głośno ,,mój misiu" pan D odwrócił się z uśmiechem( ta sytuacja wyglądała tak jakby K mówiła to do pana od majcy). Ale potem się z tego śmiałam...

Buka_Muka

Historia prawdziwa z przed około 3 lat.
A więc tak: u mnie w domu istanieje takie danie jak “berbelucha”. Nie umiem dokładnie opisać co to jest, ale wygląda na kapustę i zsyp wszystkiego co zdatne do zjedzenia w jedno. A co najważniejsze jest to robione z sosem. Stąd też, pewnego dnia mama wysłała mnie do pobliskiego sklepiku, abym kupiła sos. No to inteligentnie idę do pani sprzedawczyni i mówie jej: “Poproszę sos do berbeluchy”. Mina sklepikarki - bezcenna.

Gaia

Thresh

Zamknęłam się kiedyś w toalecie szkolnej. Przed niemcem poszłam do toalety, zamknęłam się, załatwiłam potrzeby, ale nie mogłam odkręcić zamka. Dobrze, że miałam ze sobą komórkę, zadzwoniłam do taty, on zadzwonił do woźnej, a ona mnie uwolniła. Do tej pory mam traumę i nie zamykam się w toaletach.

Puma

Ostatnio z siostrą siedziałyśmy w ogrodzie i zostawiłyśmy ciastka w altance (nie przykryte niczym), a tam jest dużo os. Potem wchodzimy do altanki, a na ciastkach siedzą osy. Jak już sobie poleciały, wzięłam jedno ciastko mówiąc do siostry "To było twoje, smacznego , jedz!", na co ona (panicznie boi się owadów) "Wyrzuć to!". A ja, bardzo nieopanowana osoba z ADHD, cisnęłam negle z całej siły ciastkiem za nasz płot. A z za płotu usłyszałam głośny jęk jakiejś starszej pani...

Empathia

Pamiętam, że jak byłam mała, to lubiłam chować się w takim zgłębieniu koło drzwi wyjściowych w klatce schodowej i potem jak rodzice schodzili to ich straszyć. Raz czekam tam na mamę, wyskakuję i zaczynam się drzeć. Listonoszka mało zawału nie dostała

sunshine

Heh, niezłe.
( trzy)