Twoje zdanie.

Risate

Co sądzicie o pierwszej części ? Macie jakieś zastrzeżenia ?

Dominik

Moim zdaniem pierwsza część Gone jest rewelacyjna. Nastawiałem się że książka będzie raczej dla młodszych odbiorców a okazała się momentami ciężkim horrorem. Więc miło mnie to zaskoczyło. Mamy w Gone dużo bohaterów, dużo akcji i przede wszystkim dużo fantastyki. Książka napisana jest luźnym językiem to moim zdaniem jest na plus. Mało opisów, szybko się czyta. Zastrzeżeń do książki nie mam żadnych.

Justine

Akurat ten "luźny język" w moim mniemaniu niekoniecznie musi być plusem. Czytając, chwilami miałam wrażenie, że powieść została napisana przez czternastolatka, a nie przez doświadczonego literacko autora kilku ciekawych książek. Mam olbrzmią nadzieję, że z tomu na tom nie będzie coraz gorzej, coraz płycej i coraz mniej ciekawie.

Uwielbiam tajemnice, więc GONE urzekło mnie właśnie tą swoistą tajemniczością. Ciemność, kojoty, ETAP... To jest to!
Przez niecały tydzień zastanawiałam się, o co może chodzić z tą Ciemnością, ostatecznie nie doszłam do żadnego konkretnego wniosku. Chyba o to chodziło autorowi, prawda? O Ciemności nie wiemy właściwie nic, i to jest ten wabik, bo im mniej mamy informacji o czymś, tym bardziej to coś nas interesuje.

Idealnym rozwiązaniem było zastosowanie kilku zabawnych sformułowań, kilku aluzji, i przezabawnego komizmu sytuacyjnego oraz językowego. Nawiązania do Disney Channel, Harry'ego Pottera i ten popularny "kaloryferek" dodają smaczku powieści.

Kolejną zaletą jest także to, że Grant nie spłycił TOTALNIE bohaterów. Nikt tam nie jest ani dobry, ani zły. Nic nie jest białe ani czarne, mamy dużo szarości. Nie ma nic, moim zdaniem, bardziej denerwującego, kiedy od pierwszej strony wiemy, jak dalej potoczy się akcja. GONE pozbawia nas tej wątpliwej przyjemności i to jest plus.
Żałuję tylko, że główny bohater nie jest bradziej wyrazisty. Lubię zarówno wyrazistych bohaterów literackich, ale także rzeczywistych, wyrazistych ludzi. Sam jest być może trochę zbyt szary, zbyt nijaki, nieszlagierowy, co może być jednocześnie i plusem, i minusem.

Mamy też wątek romansu, co mi osobiście bardzo się podoba, choć jest on nieco naciągany, ale przymknęłam na to oko.

Muszę przyznać, że również miałam obawy dotyczące poziomu książki i tego, do kogo jest ona adresowana. Bałam się trochę, czy aby nie będę nieco "za stara" na powieść o czternastolatkach. Na szczęście GONE pobudza do reflekcji, analizy własnych zachowań i odruchów, zawiera sobie odpowiednią dawkę grozy (chociaż w niektórych fragmentach autor przedobrzył) i, przede wszystkim, podkreśla fakt, że logika to nie recepta na wszystkie problemy i całe zło tego świata.
Bo przecież nie wszystkie pytania zawierają logiczną odpowiedź, prawda?

Tak, tak. Lubię się rozpisywać.

barteq

książka mnie pochłonęła Wesoly

jak nie lubię książek o młodzieży to GONE zrobił na mnie wrażenie. Postać Sama i Astrid daje sporo do myślenia i nastawia pozytywnie do życia. Ciekawy i prosty język Granta jak również polskich tłumaczy powoduje, że książkę czyta się bardzo szybko i nie wiadomo kiedy mija cały dzień z książką Wesoly

jedynie w niesmaku pozostało zakończenie...

Black Rose

Oj tak, to zakończenie... Już nie mogę się doczekać, co będzie dalej.

Pierwszym tomem GONE jestem zachwycona. Odkąd go przeczytałam cały czas o nim rozmyślam, szukam w internecie różnych ciekawostek, wywiadów z Michaelem Grantem.
Świetna książka, naprawdę. Trzyma w napięciu i wciąga - przeczytałam ją w niecałe cztery dni (byłoby szybciej, ale mam też takie obowiązki jak szkoła). Martwiłam się, ale bohaterzy nie byli tak przerysowani, jak w niektórych powieściach. Niektóre osoby od razu polubiłam, inne mnie zniechęciły.
O GONE mogłabym tak opowiadać i opowiadać, ale żeby się przekonać jaka to rewelacyjna książka trzeba ją po prostu przeczytać Mruga

Kamposiasta

Mi też książka bardzo przypadła do gustu Wesoly

Czytałam ją na razie tylko raz, więc jeszcze nie wyłapałam żadnych błędów, ale wydaj mi się że nawet czytając następnym razem niewiele ich wyłapię Wesoly

Risate

No dobra. Książka pokręcona jak kilo gwoździ. Akcja ciekawa i wciągająca. Jeśli chodzi o 'styl pisania' to nie za bardzo przypadła mi do gustu, ale nie mogę sie doczekać kolejnych części. ; )

Blindness

książka z początku wydaje się jakimś kolejnym, głupawym thrilerem młodzieżowym, ale z każdą stroną pojawia się coraz więcej wątków, postaci, akcji i wszystkiego, że aż trudno się połapać. Akcja rozwija się stopniowo i wprost idealnie, autor dawkuje nam pewne informacje stopniowo, nie podając wszystkiego od razu na tacy. W niektórych momentach wręcz liczy na naszą inteligencję i ukazuje tylko odrobinę abyśmy mogli się reczty domyślić, albo wręcz zostawia nas z takim niedosytem, że trzeba sobie coś dopowiedzieć. Np siedziałam na przerwie z książką "Gone" i czytałam, a chwile później podeszła do mnie moja koleżanka i pyta się co czytam. Odpowiedziałam jej żeby się przymknęła, bo jestem przy "scenie" pogrzebu małej podpalaczki i pocałunku Sama z Astrid. A ona co zrobiła? Oczywiście wyrwała mi książke i zaczęła się drzeć, żebym jej pokazała. Jestem dość spokojnym człowiekiem, no dobra nie jestem, ale się nie wkurzyłam. Koleżanka przeczytała do końca stronę i z nie dowierzaniem spostrzegła, że to koniec rozdziału, przewróciła kartkę i też nic, zaczął się zdaje się dalszy ciąg wątku Lany. Gdyby nie mój refleks moja kochana książka wylądowała by zapewne po drugiej stronie korytarza Wesoly

Candace

Jak dla mnie książka bardzo ciekawa. Najbardziej do gustu przypadły mi postacie Lany, Edilia i Diany. Najmniej spodobała mi się postać Quinna. Książkę kupiłam tylko ze względu na recenzje i nie żałuję Mruga

Polecam i z niecierpliwością czekam na następne części;)

Dark Princess

Ja dostałam książkę pod choinkę i uważam, że jest to prezent w 100 % trafiony Wesoly

Czytałam ją dosyć długo, bo tydzień, ale tylko dlatego, że nie chciałam jej szybko skończyć. Oczywiście już po 2 rozdziale szukałam w internecie wszelkich informacji na temat książki. Teraz czyta ją mój tata, ale jakoś mu nie idzie ze względu na brak czasu, a w kolejce czekają mama i ciocia Cool

Justine, w którym momencie przeczytałaś nawiązanie do Disney Channel? Bo chyba mi umknęło Confused

Actia

Jak dla mnie największym plusem tej książki są jej bohaterowie. Naprawdę. Teraz wiele autorów popełnia błąd zwalając wszystkie złe cechy na jedną osobę, a na drugą wszystkie dobre. Jak ktoś jest zły, to nie ma żadnej zalety. Jak ktoś jest dobry, nie ma żadnej wady. Tu najczęściej jest inaczej.
Fabuła także ciekawe, dość szybko się czyta. Jednak czyny Sama są łatwe do przewidzenia, a że on jest głównym bohaterem, to sprawie to, że powieść jest w dużej części przewidywalna. Oprócz tego trochę zniechęcający jest styl autora, który jest bardzo amatorski.
Mimo, że książka ma dużo minusów, to jednak mi się podoba. Mruga

I chyba nie jestem osamotniona w tym stwierdzeniu.

C.

Mariuszek

Książka bardzo fajna, wciąga, masa zwrotów akcji itp. Nie mam żadnych zastrzeżeń!

C.

tadzik93

Mnie książka się bardzo spodobała ! Dostałem ją na święta ale że miałem jeszcze kilka innych w kolejce to tą przeczytałem pod koniec stycznia... Zajęło mi to dzień. Co do stylu to na początku mnie irytowała prostota ale po kilku stronach tak się wkręciłem że już nie zauważałem żadnych minusów Jezyk

Już z niecierpliwością czekam na drugą część Wesoly

Mirage · Gość

Książka od pierwszej strony wciąga w akcje. Nie ma niepotrzebnych wstępów, prologów itp. Już na samym początku coś się dzieje i za to duży plus. Z czasem pojawiają się nowe postacie i wszystko stopniowo się rozwija. Wiele wątków łączy się w jedną całość i wszystko powoli zaczyna się wyjaśniać. Jednak autor pozostawia kilka niewiadomych, by zapewne rozwiązać je w następnych częściach, co sprawia, że czytelnik nie porzuci serii.

W książe podobał mi się wachlarz charakterów. Od tych pozotywnych - którzy starają się rozwiązać zagadkę ETAP-u, po te negatywne, które siłą chcą zdobyć władzę. Czytając nie nudziłam się.

Kumiko · Wysłany: Pią 2:16, 12 Mar 2010 Temat postu:

Ksiazka super wciaga na maksa Wesoly

panna_Ladris · Wysłany: Pią 20:58, 12 Mar 2010 Temat postu:

Wciągnęła mnie starsznie.
Najbardziej spodobały mi się te "czarne" charakter. Choć Sama i Astrid też lubię.

muco · Wysłany: Sob 7:38, 13 Mar 2010 Temat postu:

moim zdaniem pierwsza część ''Gone'' jest rewelacyjna! już od pierwszych stron zaczyna się akcja.
mam słabość do czarnych charakterów, ale tak jak panna_Ladris Sama i Astrid też lubię Wesoly

panna_Ladris · Wysłany: Sob 9:26, 13 Mar 2010 Temat postu:

Tak zaletą jest że nie czekamy na nic, a od pierwszych stron coś ciekawego zaczyna się dziać.

Diana · Wysłany: Sob 12:34, 13 Mar 2010 Temat postu:

Świetna książka, jak dla mnie to najlepsza ze wszystkich, które przeczytałam (a czytałam już dużo). Wesoly

W pierwszej części najbardziej polubiłam Sama, w drugiej mnie już wkurzał.
A na 'Gone' natrafiłam przypadkiem, zobaczyłam w sklepie w gazecie recenzję i postanowiłam przeczytać. Zdecydowanie nie żałuję!

muco · Wysłany: Pon 16:51, 15 Mar 2010 Temat postu:

zgodzę się z Dianą w pierwszej części Sam był moją ulubioną postacią, ale w Głodzie to zaczął mnie denerwować.
oczywiście nie przestałam go lubić Wesoly