Twoje zdanie.

kakunia

Tyle razy już zopowiadano koniec świata. Zresztą wyobraź sibie, co by się stało, gdyby ludzie znali datę swojej śmierci. Zapanowałby nieład, ludzie załatwialiby swoich wrogów. Jeżeli wierzysz np. w boga, jesteś katoliczką, to nie wierzysz w to, że Bóg pozwoliłby na coś takiego. Jest napisane, że zawsze mamy czuwać, bo nie znamy ani dnia, ani godziny.

Brianna

Ja to wiem, ale tak sobie napisałam. Czy nie można czegoś napisać dla żartu ? Bez przesady. A i jestem katoliczką !

kakunia

Wiem, że to dla żartu. Wytłumaczenie było, ponieważ się zapytano.

Brianna

Oka, dajmy już temu spokój.

kakunia

Pierwsza część ukazała się dokładnie kiedy?

heroin(e)

Gdzieś w listopadzie.

Candace

Dokładnie to 23 września 2009r.

Brianna

Ale to data ukazania się pierwszej części w Polsce czy za granicą ?

Candace

W Polsce Niepokój ukazał się 23 września 2009r. a w USA 23 kwietnia 2009r. Jezyk

Brianna

Spora różnica. Mam nadzieję, że Kłamstwa nie pojawią się tak późno w Polsce, jak Niepokój.

Candace

Kłamstwa wychodzą w USA bodajże 4 maja 2010r. Ale nie jestem pewna Jezyk

R.

Charlotte

Książka spodobała mi się od pierwszego rozdziału . Ciekawa , humorystyczna i pełna fantastyki to cechy które każda książka powinna mieć . A ta ma każdego po trochę. Nigdy mi się nie znudzi .

Brianna

Mi się na pewno kiedyś znudzi. Oczywiście żart. xdd

leszczowata

GONE to jedyna książka, którą można czytać wiele razy i się nie nudzi.

Brianna

To prawda, zaskakuje nas czymś za każdym razem.

Kryseik

Kupiona w niedzielę, skończona wczoraj Mruga

Nawet egzaminy gimnazjalne nie potrafiły mnie od niej oderwać

Co do książki - jest po prostu super, wciągająca i interesująca, taka jaka powinna być dobra książka Cool

Loony

Pamiętam, że pierwszą moją myślą dotyczącą GONE było: "Co za koczowata okładka, to pewnie kolejny bestseller dla młodzieży w typie Zmierzchu". Na szczęście pozory mylą, o czym przekonałam się czytając opis z tyłu okładki. Pomyślałam sobie, że świat bez dorosłych to świetny, oryginalny temat, choć trochę przerażający. To właśnie dzięki oryginalnemu pomysłowi Granta zaczęłam czytać, a jak już zaczęłam, nie mogłam się oderwać.
Książka jest naprawdę dobra, pozytywnie się wyróżnia na tle innych powieści dla młodzieży, wśród których królują kiepsko napisane wampiryczne romanse. Może i styl Grant jest prosty, ale w powieści, gdzie głównymi bohaterami są czternastolatkowie, liczy się to raczej na plus.
Największą zaletą książki, oprócz pomysłu, są bohaterowie. Może i są w pewien sposób schematyczni (wiadomo, że pojawi się dobry bohater, komputerowy geniusz, przyjaciel-zdrajca, szwarccharakter), ale nie są czarno-biali. Sam nie jest bez skazy i wcale nie chce być wielkim bohaterem, a Astrid nie wie wszystkiego. Można się też zastanawiać, czy Caine jest największym draniem w ETAP-ie (choć chciałby za takiego uchodzić), a Diana to osóbka zła do szpiku kości. I właśnie to mi się najbardziej podobało: dobrze zarysowani bohaterowie w odcieniach szarości, nie czerni i bieli. Mogę się przyczepić do tego, że czasami postacie zachowują się nad wiek dojrzale, przynajmniej moim zdaniem.
Fazy drugiej jeszcze nie czytałam, prawdopodobnie dorwę ją we wtorek... I już się nie mogę doczekać!
---

sheena

Yeah! W końcu skończyłam czytać 'Niepokój' :D

Książka od razu mnie nie zachwyciła. Przeczytałam z jakieś 30 stron i rzuciłam ją w kąt. Potem 2 podejście. Do około 150. Dopiero stosunkowo niedawno rozmawiałam z Adą (czyt. DianąLadris- jak czytałam o wyglądzie Diany, to powiem Ci, że jesteś bardzo podobna do niej. Duże brązowe oczy, lśniące włosy, ... xd). I zachęciła mnie do czytania. I oto jestem! :).

Lubię książki fantastyczne. Wróć! Nie lubię czytać! Ale jak już coś to fantastyka i przygoda. Zaliczę tę do pierwszej trójki moich ulubionych książek. Ciekawa. Oryginalna fabuła. Szkoda, że Cain nie zabił Sama albo po prostu nie zniknął, bo by mnie w końcu jakaś książka zdziwiła. Ale morał być musi. Zło przegrywa, dobro tryumfuje. Ogólnie książka lekka (taka do poduszki), przyjemna, warta przeczytania. I like it (musiał być szpan angielszczyzną xd).

Teraz zabieram się do dwójki (ha! jestem w 3 rozdziale!). Szkoda, że tak nie przyjemnie się zaczęła.

Loony, a ja nie uważam Harry'ego za książkę z niższej półki. Ma w sobie to coś :).

Kreska

Niepokój może nie zaskakuje stylem pisania, tym językiem, ale fabuła jest tak zaskakująca i nieprzewidywalna [jak przeczytałam, że Caine jest bratem Sama, to już naprawdę nie wiedziałam czego mogę się spodziewać], że na dobór słów można popatrzeć z przymrużeniem oka. Przecież w końcu nie każdy lubi zawiłe opisy i skomplikowane słowa, chociaż ja jako koneserka psychologicznych książek pokusiłabym się o urozmaicenie troszkę zdań w książce. W sumie większość moich znajomych lubi książki pisane takim lekkim językiem. Powracając do fabuły; niepokój to świetne rozpoczęcie serii. Przez to, że wątek Ciemności jet niewiadomy - czytelnik sięga po Głód, bo jest ciekawy. Poza tym temat zniknięcia dorosłych to bardzo dobry pomysł. I co najważniejsze - nie oklepany. Książki o wiecznych problemach miłosnych wymyślanych przez zakompleksione nastolatki to już naprawdę męczący temat i nie każdy ma ochotę czytać niemalże identyczną książkę po raz kolejny, aby znów dowiedzieć się, że super-przystojny chłopak kocha jednak tą zakompleksioną dziewczynę i pojawia się wredna pięknisia, ale główna bohaterka stawia jej czoła, blablabla... jak można pisać w kółko o tym? Zero fantazji, zero pomysłów, temat zerżnięty od innych. Seria Gone zapowiada się niesamowicie. Nie wiem czym zaskoczy nas w kolejnych częściach, bo jest po prostu nieprzewidywalna. Kocham Gone i pana Granta, dziękuję mu z całego serca, że swoją twórczością ratuje upadającą literaturę dla młodzieży [nie da się ukryć, że literatura upada - biblioteki wciąż apelują o większe zainteresowanie książkami, ale przeciętna nastolatka sięgnie chętniej po papierosa, aniżeli dobrą książkę. Chyba, że to zmierzch, którym zainteresowanie jest dziwnie większe, tylko nie wiem dlaczego. Czytałam lepsze książki, o wiele lepsze, a tak mało znane]

Loony