Wiersze

mandarynka · Gość

Mówisz i masz. Tak, wybaczcie mi moje chore "poczucie humoru". Jezyk

Otwórz oczy.

Hej dziewczyno dostrzegająca kontem oka promień słonecznie niewidoczny.
Hej chłopaku, gdzie znajdę ciebie w razie tornada?
Hej dziewczyno, która jako jedyna pleciesz warkocze z pożółkłej trawy.
Hej chłopaku z gitarą - zamknij oczy.

Zamknij usta
Zamknij umysł
Zamknij drzwi

A za moment
chwila krótka to będzie
ułamek sekundy
i koniec.

Nic się nie wydarzyło
Otwórz oczy.

Anell

Dzięki.

Może umieszczę coś dłuższego. xD

Tequila, uwielbiam cię! Pięknie piszesz, naprawdę. Aż nie potrafię zazdrościć. Mruga

Rose, to wcale nie było obiektywne. Ale i tak cię kocham. Mruga

zimowykalafior

Teq, ten ostatni wiersz jest zaje... ekhem. Wspaniały jest Wesoly

Nefeid

Tequś...
Ten wiersz jest cudowny.

Rose

zimowykalafior

Wstawiam coś nowego, co pisałam pod wpływem orzeźwiającego górskiego powietrza. xD

"Szusowanie na Bani*"

Śnieżek sypie, słonko świeci
Na stoku szusują dzieci.
Tłumy ludzi na wyciągu
Tłoczą się w kolejce ciągle.
Choć widoki są przecudne,
To warunki tu są trudne.
Narty plączą się i moja
Równowaga jest stracona.
Leżę w śniegu, wszystko boli,
Tego bólu nie ukoi
Zimno śniegu, ciepło słońca
Ani masa** tu jeżdżąca.
Mimo, że próbuję wstać
To nie umiem dalej gnać.
Narty poleciały w dół,
Nacharuję się jak wół
Zanim zdążę je dogonić,
W ciężkich butach dumę bronić.
Zamiast tego dalej leżę,
Twarzą w śniegu, już nie wierzę,
Że to wszystko sens posiada.
Teraz wstawać mi wypada,
Ale nie chcę- no i foch.
Se rzucajcie ścianą w groch.
Ja nie wstanę za nic w świecie,
Tu zostawić mnie możecie.

The end. Jezyk

*Bania- nazwa stoku
**masa- czyt. masa ludzi xD

LovelyLie

Ciekawy wierszyk, humorystyczny.. podoba mi się. Wesoly

Ja kiedyś pisałam wiersze, ale po angielsku.. Chyba nie będę ich tu wstawiać. Jezyk

Carrot

Anuna, świetny wiersz Very Happy

. Taki szczery Wesoly

. Tequila, super jak zwykle Very Happy

mandarynka · Gość

Anuuuu, czytając to wyobraziłam sobie jak leżysz twarzą w śniegu. xD
Strasznie fajne! Wesoly

Gusia

No Anu i Teq, czemu po mojej pra i po mamie nie odziedziczyłam tej zdolności do pisania?! Wesoly

Kumiko

Anu genialny wiersz na poprawę humoru Wesoly

Rose

Ogólnie to nie mam talentu poetyckiego, ale nudziło mi się..... no sami oceńcie.

,, Jedna z melodii''

Szum morza. Warknięcia samochodów
Krzyki radości i bólu podczas porodów.
,,Kocham cię'' rankiem
,, Nienawidzę'' rzucane ciurkiem.
Coś się zaczyna, a coś się kończy.
Odgłosów tysiące łączy.
Skrzypnięcia śniegu. Szelest skrzydeł.
Śpiew syreny. Dręczony wyżeł.
Kaszel i kichnięcia w kościele.
płacz dziecka stłumiony przez pościele.
Głośne i ciche odgłosy bicia.
Melodie życia.

Anell

Wow... Roza, dlaczego wcześniej niczego nie pisałaś? Jestem pod wrażeniem. Mruga

Takie... prawdziwe. :*

Jagodowabella

@Rose, śliczne...

Ja jeszcze niczego nie publikowałam... Może spróbuję... Ale nie bądzcie za surowi, dobrze? Wesoly

Ty

Być z Tobą to marzenie
Tylko w snach dajesz mi nadzieję
Gdy się obudzę nie zostawiasz mi złudzeń
To tylko sen
Trwa chwilę, nie możesz nic zrobić
Możesz tylko śnić i marzyć
Twój głos mnie zniewala, figura powala, ale Ty tego nie widzisz
Jestem dla Ciebie powietrzem
Nic nie znaczącym gestem
Mowisz 'kochana' myslisz "normalna"
Nie potrafię Cię rozszyfrować
Choć nie znam Cię dobrze
Zawróciłes mi w głowie
ciągle o Tobie myslę, wszędzie Cię widzę
Nie mogę Cię zapomnieć
Twoje słowa znam na pamięć
Tęsknię za Tobą! Kocham Cię Skarbie!

Ladriska · Gość

Troszeczkę za słodki, ale w sumie dość rozumiem podmiot liryczny. Oj, ta obojętność Mruga

. Rymy nie do końca regularne, to jest też fajne. Tylko myślę, że ta ostatnia linijka... No, jest zbyt slodka i nie pasuje.

Jagodowabella

@Ladriska, dzięki za ocenę Mruga

W sumie racja, miód Wesoly

Chciałam, oddać to co może czuć podmiot liryczny... Ostatni wers... No cóż... Trudno żeby nie był słodki:D Może wymyśle coś gorzkiego, nie związanego z miłościa, tylko ogolnie z życiem... Może opublikuję... Może... Wesoly

Nie jestem pewna, bo jak na razie tylko mnie nosi, żeby coś wymyślić...

Gość

Jest sobie człowiek.
Na parapecie stoi roślinka
Niewiadomo, czy to chłopak czy dziewczyna.
To tulipan czy stokrotka?
Ma wielkie buty!
Doniczka.
A włosy... och!
Liście.
Mijają godziny, dni, tygodnie, miesiące... i znów widzimy człowieka!
Och, jak pięknie zakwitł!
A co to to, z tyłu?!
Jeden, martwy listek.
Znowu mijają godziny, dni, tygodnie, miesiące... cóż to jest?!
Opadają mu liście...
Przecież... przecież człowiek powinien być piękniejszy...
Roślinka jest prawie goła.
To dlatego, że o siebie nie dbał!
Nie, nie dbałaś
To dlatego, że nie był kochany!
Nie, nie kochałaś
To dlatego, że... zapomniałam o jego istnieniu?
Nie. Pamiętałaś.

***
Wiersz powstał w mojej głowie po szaleńczej rozmowie z Gosiek ^ ^
Nie jest dobry, ale spytałam kilku prywatnych znajomych i to mnie w zasadzie przekonało.
Szczera krytyka - na miejscu. Wiadomo, pisarką nie jestem... ale lubię czasem coś popisać.
Nie jestem pewna, co chciałam przez niego przekazać. Mam jednak jedną interpretację, ale wiadomo, każdy widzi inaczej. Dziękuję! *kłania się nisko*

Ladriska · Gość

Oj, daje do myślenia, oj daje... Naprawdę nietuzinkowy... Naprawdę oryginalny i naprawdę ciekawy. Oby więcej takich fascynujących dzieł Mruga

.

Jagodowabella

Ale daje do myslenia... Podoba mi się Mruga

Człowieka można porownać nawet do rośliny... Nie wiem czy dobrze interpretuje ale dobra...