Wiersze

Buka_Muka

Aż mi głupio to publikować, ale cóż. Raz się żyje.
P.S
To coś, co zaraz napiszę powstało podczas lekcji o narkotykach.
A więc... prosiłabym o szczerość w opiniach Jezyk

Roztapiałeś me smutki,
konsystencją bezcielesnych snów.
Pokolorowałeś mi świat,
jaskrawymi odcieniami Bambino.
Wierzyłeś we moje możliwości,
nucąc w umyśle hymn zwycięstwa.
Byłeś przy mnie, gdy cię potrzebowałem.
Byłeś.

Rozpaczam. Kołysząc się na wietrze, płaczę.
Jestem unieruchomiony.
Szukam cię w świecie, gdzie białe i czarne to jedno.
Jestem niewidomy.
Zatykam uszy, by uciec przed falą pisków i ich echa.
Lecz słyszę.
Me tętno.
Me serce.
Mą niemą prośbę, o koniec.
Lecz słyszę,
świst wiatru, nie pozwalającego mi uciec.
Przed nową rzeczywistością, do starej.
Przed tym światem, do tamtego.
Przed sobą, do ciebie.

Ladriska · Gość

Wiersz mojej poprzedniczki muszę sobie wydrukować i gdzieś powiesić Mruga

.
A teraz tak. Mam w domu taki gruby zeszycik, a w nim wszystkie swoje piosenki i wiersze. Dziś podziele się z wami wierszem, który mówi o tym jaką jestem hipokrytką. Ja zawsze pisze wiersze czy piosenki o własnych doświadczeniach czy przemyśleniach. Ten wiersz jest może nie koniecznie porządny, ale mówi o tym co mnie zawsze dręczy. O pewnej osobie.
<>

Od dzisiaj miałam być miła, miałam śpiewać inne piosenki
Miałam uśmiechać się przy rozmowie z mordercą, uśmiechać się gdy rozdzierano mnie na kawałki
Miałam potakiwać, gdy pytano mnie o moją śmierć
W różowej sukience chodzić na przyjęcia
Tak
Miałam się uśmiechać i mówić jak to bardzo cię kocham
Nie
Nie, nie mogłam, nie potrafiłam uczuć zamknąć w ciemni, chować się przed sobą, uciekałam
Raniłam, skrzywdziłam cię, sprawiłam, że wszystko się skończyło
Mrok
I usłyszałam, że to dlatego, że cię kocham
Tak?
Kłamałam zamiast szukać, uciekałam broniąc się przed sobą
Idiotyzm

Gość

Uwielbiam recytować wiersze.

Buka Muka - bardzo głęboki. Czytałam parę razy i zauważyłam, że jest pisany z dwóch perspektyw. Normalnie - bardzo mi się podoba. Lubię wiersze, takie o uczuciach, chociaż nigdy się do tego nie przyznaję. Tylko nie za bardzo umiem pojąć, co ma jedne do drugiego. Chociaż zaczynam rozumieć - on BYŁ. Czyli, że już go nie ma, a on w tym drugim ''akcie'' gdzieś daleko i nie potrafi o niej zapomnieć? Jeśli tak, to jesteś genialna ^ ^

Ladriska - ten wiersz również mi się podoba. Widzę w tym siebie - również jestem hipokrytką i to nie małą. Recytując wiersz (uwielbiam to) mimo woli poczułam w sobie ten żal do świata, że tak naprawdę dla niego się muszę zmienić. Pozostawić dawną siebie.

No i wstawiam jeszcze mój (czuję, że nie jest za dobry,):

Jaką płeć ma świat?
Czy jest odważnym chłopakiem, czy bezradną dziewczyną?
Czy ma świadomość, że krzywdzi ludzi?

Jaki wygląd ma świat?
Czy jest zielony, czy brudny?
Czy wie, że komuś może się nie podobać?

Jaki charakter ma świat?
Czy jest próżny lub nieśmiały?
Czy myśli, że nikt go nie lubi?

Czy gdybym go spotkała, pytania by zniknęły, czy też odpowiedzi same nasunęły się na myśl?

Ladriska · Gość

Bardzo ciekawy... Wiersz. Gdy go czytałam wyobraziłam sobie świat jako osobę, taką kapryśną osobę. Cała prawda - świat jest jaki jest i nie obchodzi go to czy to się nam podoba czy nie, niestety.

Gość

Cieszę się, że się spodobał Wesoly

Czyżbym na stare lata zaczęła tworzyć sensowną poezję? xD Ha.

I'm not hardcore

Buu! · Gość

Okej, wstawimy w dwóch partach, bo w jednym, to żadna z nas tego nie ogarnie.
Skutki naszego spamienia na fejsie.
Bójcie się, bo to dzieło zniszczenia Zakręcone

Legenda:
Buu!
Anu
Leo

Sam nie czuję, jak rymuję
A ja czuję, jak spamuję
Kochajmy spam, tylko spam czuję
Czuję się spamiasto.
Bo płonie w erpegie miasto.
Ale my chyba je ugasiliśmy trochę...
Z wielkim popłochem.
Erpegie już nam nie płonie
Bo helikopter ma wodę w ogonie
Anu i Charlie są zadowoleni,
Bo woda w helikopterze już się nie leni,
I gasi łąki, pola i miasta,
Dalej rym mi gaśnie i basta.
Lecz to nie koniec jest tej ballady,
Co spam nam nabija
-na spam nie ma rady
751 postów już mamy,
Pytanie – czy do miliona dotrwamy?
Spamić może dziś duży i mały,
Od tego fejsa posiadamy.
Rymy z Częstochowy się nas imają,
Lecz do miliona dobić pomagają!
Gdy Hero wbije na fejsa rankiem,
Ujrzy na oczka cudną niespodziankę.
Rymy to nasza broń jest wspaniała,
Eposowierszyk to super sprawa.
A teraz tańczymy Waka Waka!
Niechaj Bear Grylls nam tu zje robaka.
Rymy, ballady, eposy,
I inne takie sprawy,
I łaki łaki, i robaki,
Niestrasznie nam,
Kiedy milion u bram!
Takie właśnie ma skutki spam.
Piszmy wierszyki, spam szybko rośnie,
Nie znajdę rymu... Trudno, no właśnie.
Idę myć zęby, ale będę myśleć intensywnie,
Nad naszym wierszem, który postępuje progresywnie.
Właśnie, no właśnie, trudne to sprawy.
Rymy to nie są owoce zabawy.
Znaleźć rym dobry,
nie z Częstochowy,
Często jest trudne,
lecz nigdy nudne.
Najlepiej wymyśla się rymy,
Gdy ze szczoteczką w buzi tkwimy.
Prawie osiemset tu spamu mamy,
I ciągle na więcej czekamy.

Nie martwcie się, Anu już spieszy do Was z kolejną częścią.

zimowykalafior

Okej, wstawiam drugą połowę naszego eposo-ballado-wierszo-czegoś tam o tematyce spamu, fejsbuka, pisania wierszy i naszego kochanego RPG.
Bójcie się, bójcie!

I to samo:
Wersy mojego autorstwa.
Wersy Buu! autorstwa.
Wersy Leo autorstwa.

Nadchodzi totalny kataklizm Twisted Evil

A kto z nami nie spamuje,
Ten jest chamem i niech spaduje.
Edyta wbiła do nas na fejsa,
Pisać pomoże, spamu nadepta.
Będzie dziewięćset dziś przed północą,
O, ja to czuję, aż mi rączki na klawiaturze dygocą.
Weź do ręki rymów słownik,
Spamuj z nami,
Co by milion przyszedł łatwo jak ogrodnik.
Anu siostrze przez chwilę czytała,
Spam nieco zaniedbała,
Teraz, o Anu, odkupuj swe winy,
Pisz z nami, póki spam chwalimy.
Dostaniemy Nobla, bo spam piękny tworzymy,
I ciągle na fejsie miejsce trwonimy.
Żądamy Nobla za spam nasz piękny,
Nie każdy tak umie, i nie ma wielu chętnych.
Na fejsie siedzi kilka spamerek,
I piszą głupotki, coby mieć zabawę.
Buu wstawi naszą twórczość na forum,
Żeby zrobili nam pomnik z marmuru!
Pomnik ze złota dla nas powstanie,
Za spam na fejsie i rymów kochanie.
Nasz wiersz może być i rushoffy,
Taki słitaśny, lub pomarańczoffy.
To fejsbuk daje nam wenę i talent,
Lecz czy przeżyje ten spam – nie wiem, ale posta chwalę.
Spam rządzi, spam rządzi, uła, uła,
Już mi się ikonka kuli świata zepsuła.
Każdy na świecie te wiersze pokocha,
I nikt nie powie, że spam to wiocha.
Żeby spamu nam nie brakło,
Piszmy raźno, ale już.
O chochelka, muszę iść.
Spamcie beze mnie, zostawiam wam liść.
Dobranoc spamie, dobranoc fejsie,
Wrócę jutro, już się tak nie martwcie.
A tak w ogóle, to wstęp do listu już mam,
Teraz na więcej weny czekam.
Anu, już żegnam, choć pora wczesna,
Idź i się wyśpij wprost do łóżeczka.
Jutro zbierzemy te nasze tfurczości,
Wstawimy na forum, aż forumowicze pękną z zazdrości (albo miłości).
Do jutra, do spamu, nadzieję mamy,
Że znów ze spamem się jutro spotkamy.
Spam jest wielki, spam my kochamy
I wszystkich spamowiczów na świecie pozdrawiamy!
Spamu dużo, spamu prędzej,
Piszmy wierszyk jak najprędzej.
Najlepszy na świecie
Jest spam w Internecie!

*kłania się* xD

I'm not hardcore

Ej, to jest dobre. Nie żartuję. Podoba mi się.

Czarodziejka321

ale super wiersze ! pychotaa!!!! Takie ... z duszą Wesoly

Czarodziejka321

a ja mam początek wiersza :
pod murem stałam w niebieskiej sukince
czekałam
nie mam dalszego ciahgu