Niecodzienne przygody

Gaia

Tu możecie pisać o swoich przygodach- śmiesznych, strasznych, do pozazdroszczenia i wręcz przeciwnie. Dzisiejszych i takich sprzed pięciu lat.

(Jeżeli był już taki temat- którego nie znalazłam- to przepraszam i proszę o przeniesienie posta)

Vanessa

To może taka jedna moja, podczas wycieczki szkolnej:
Mieliśmy wieczorem podchody w lesie, i wzięliśmy wszyscy latarki. Grupa uciekająca miała zostawiać po sobie kawałki papieru toaletowego. Zostałam z Natalką, koleżanką trochę z tyłu bo upadła jej w trawę latarka. Wstajemy a tu cisza. Nikogo. No to na początku myślę-idźmy za papierem toaletowym. No to idziemy. Jeden kawałek, drugi kawałek... i tyle... Wracamy, może coś przegapiłyśmy. Nic, tylko dwa kawałki. Cisza nasłuchujemy, nic nie słychać. Idziemy na jakąś polankę. Pusto. Natalka rzuca pomysł ,,to może się rozdzielmy?" ale ja natychmiast protestuję. I słusznie. No to krążymy jeszcze kilka razy, i dalej nic. Wtedy zaczęłyśmy się bać. Jura Krakowsko-Częstochowska, godzina 22, wilki wyją a my same w lesie. Kiedy 6 raz trafiłyśmy na tą samą polanę, wyczerpały nam się baterie w latarkach. Nie miałyśmy komórek do poświecenia, więc absolutna ciemność. Koleżanka zaczęła krzyczeć i panikować. Nie wiem jakim cudem ją uspokoiłam, bo sama byłam nieźle przestraszona. Potykałyśmy się w ciemności historycznie się śmiejąc. Próbowałam dla rozluźnienia atmosfery opowiadać straszne historie, ale koleżanka tylko mnie sklęła. Po jakiejś godzinie (nie wiem, nie miałyśmy zegarków) znalazłyśmy drogę! Hurra! To teraz tą drogą do ośrodka... Tyle że przez to wędrowanie lasem, wylądowałyśmy o dwie miejscowości dalej. To co? Na piechotkę! Bałyśmy się zaczepić kierowcę, bo dwie młode dziewczyny,noc i las, to wiecie co może przyjść do głowy Jezyk

Wróciłyśmy koło pierwszej. Nikt jeszcze nie spał, a pod ośrodkiem stał radiowóz. No to sobie myślimy ,,Ups, ale będzie przypał...". Jednak gdy wychowawczyni nas zobaczyła prawie się rozpłakała, przytuliła nas nie zważając na to że całe jesteśmy w trawie, mchu, liściach i innych takich gównach. Policjanci pokręcili głową i poszli. A my, ledwie przytomne rzuciłyśmy się na łóżko w ubraniach i w liściach i od razu zasnęłyśmy.
Potem okazało się że to grupa uciekająca nawaliła. Niektórzy zabierali te kawałki papieru, rozrzucali w inne miejsce, rzucali na drzewa. Grupa szukająca, też się zgubiła, i jak się znaleźli od razu poszli do ośrodka. Dopiero tam zorientowali się, że nas nie ma.
Na szczęście wszystko dobrze się skończyło, chociaż strach był.

Gaia

Naprawdę mocne... nie chciałabym się zgubić w ciemnym lesie..chociaż może, gdybym się bała ciemności, to wystrzeliłbym światłem z rąk.
Ba dum tss.

sheena

Miał być strupek, a był kleszcz! Przygoda z 30.06.2011.

Gaia

Och, tak, kleszcze. Rok w rok wydłubywanie ich z ręki igłą.

Daisy

E, kiedyś uciekłam z poczekalni u dentysty, będąc pod wpływem silnych środków uspokajających (czytaj: śmiałam się z wszystkiego, zataczałam się idąc, kiwałam się na krześle w przód i tył i język mi się plątał) wprost na chodnik pełen ludzi. Przed mamą i panią dentystką schowałam się za straganem arbuzów. Moje położenie zdradził wyjątkowo głośny i nieustający śmiech.
Do dzisiaj mam uraz do wszystkich dentystów.

Vanessa

Nowa przygoda z 6.07.2011:
Mam straszną arachnofobię i czasem zdarza się, że mdleję na widok pająka (taa, wiem...)
U koleżanki. Pająk na ścianie. Zemdlałam. NA SCHODACH.
Skręcony nadgarstek i cztery szwy na czole Wesoly

Gaia

O ja! Widziałam już różne przypadki arachnofobii, ale Ty to masz przechlapane! Cztery szwy?! Współczuję...

Vanessa

Gaia

Stowarzyszenie Wędrujących Drake`ów? Zapisuję się.

Empathia

Wczoraj w jeziorze zaatakowała mnie pijawka, błeee...
Jakież to ekscytujące i nadzwyczajne Laughing

Rose

To ja kiedyś idę sobie spokojnie główną ulicą miasta, po chodniczku oczywiście, w pobliżu kilku skrzyżowań i nucę pod nosem. Nie wiem, jakiś dobry humor miałam, bo w torbie trzymałam Kłamstwa i zamierzał szybciutko lecieć do domu i przeczytać. No więc, idę sobie, cała zadowolona, zatopiona w uroczych wizjach godzin poświęconych na lekturze....i łuuuup! I całej siły walnęłam w skrzynkę pocztową poczty polskiej, taką wiecie, przymocowana do ściany przy chodniku . A że jestm niska, walnęłam czołem w sam kant. I poszłam na ziemię. Ludzie się patrzą, a ja czerwona jak burak zebrałam się do kupy i uciekłam jakby mnie sam diabeł gonił. Do dzisiaj mnie czoło boli jak się zbiera na burzę.

Empathia

Nefeid

Thresh

Oczepiny 2009 na weselu cioci- udało mi się złapać welon. Muszkę złapał niejaki Kamil. Pamiętam, jak musieliśmy zatańczyć. On miał trzymać w ustach różę, ale zamiast jej trzymać, przekazał mi ją i to ja musiałam tańczyć z różą w ustach.
Może to nie jest nadzwyczajne, ale nadal to pamiętam. Ja to mam szczęście, ech.

Jagoda

Heh. Ja raz sobie idę w centrum handlowym. I sobie myślę, i myślę. I zmierzam do wyjścia. I nagle: bum! Walnęłam w szybę. Wszyscy się śmieli, jaka wtopa. Hyhy

-------------------------------------
Idę sobie w lesie, na ulicy, na spacerku, z rodzinką. I patrzymy grzybek na ulicy do góry nogami. Idziemy dalej, kit z grzybem. Odwracam się i... Grzyb idzie. Podnoszę grzyba... a tam żuczek! Niósł sobie amki! I miał taką dziurkę do siebie przystosowaną.

sunshine

Niezłe. Ja kiedyś byłam na obozie gdzie mieliśmy taką zabawę( coś w typie podchodów), że dzieliliśmy się na kilkuosobowe grupy i szukaliśmy takich karteczek. Karteczki były schowane w okolicy ośrodka, a my mieliśmy szukać ich za pomocą mapy. No i zaczęliśmy szukać karteczek, prawie nic nie znaleźliśmy. Stwierdziliśmy, że może karteczki gdzieś zwiało, albo coś i weszliśmy w jakieś pola. Wyszliśmy w zupełnie innym miejscu prawie za wsią. Okazało się, że przeszliśmy połowę drogi jaką jeździliśmy na rowerach. Gdy zorientowaliśmy się gdzie jesteśmy nie szukaliśmy już karteczek, tylko biegliśmy w stronę ośrodka. Jak dotarliśmy to okazało się, że reszta już dawno wróciła.

Nefeid

Hmmmm. Myślę, że moja niecodzienna przygoda przebije wszystkie.
A więc w piątek idę sobie idę, bo chciałam sprawdzić godzinę na przystanku. I akurat jechał autobus. No to idę przed nim, łubudubu, łubudubu... tak! Wleciałam pod auto xD
Byłam w weekend na obserwacji, dzisiaj mnie wypisali. Nic mi nie jest, tylko oczy mam tak sine, jakby mnie ktoś pobił Jezyk

Najlepsze ze wszystkiego jest to że jechałam ambulansem. Na sygnale.

Gaia

Matko Święta! Dobrze, że nic Ci się nie stało....

LovelyLie

Nef, żyjesz? Kurczę, to musiało być okropne.

Moja 'przygoda':
Ja dzisiaj prawie wpadłam pod auto, które wyleciało zza zakrętu o wiele za szybko.
Zaczęłam uciekać najszybciej jak umiem, przebiegłam szybko jezdnię i jakoś mi się udało. Ale tego kierowcę to miałam ochotę zabić! No i jeszcze z nerwów dostałam ataku astmy i myślałam że się uduszę na tym chodniku. Ale na szczęście zdążyłam dojść do szkoły na matmę w jednym kawałku. Ale na pocieszenie dostałam lizaczka od koleżanki. Jakie to miłe. XD