[Fan-fick] Utopia

Nicole

Rose. Wybacz mi.
Tylko o tyle proszę, tu, przy wszystkich; tu, gdzie ja miałam swoją własną Utopię, prywatną, osobistą, ale stworzoną z Twoją pomocą. Wybacz, że nie podołałam. Że było "tyle innych rzeczy, które koniecznie musiały być zrobione"; że zawiodłam, nie odzywałam się, że byłam tak nieodpowiedzialna i egoistyczna. Mówię to tu, przy świadkach. Chcę żeby to wszyscy wiedzieli- geniusz Utopii zawdzięczamy Rose. Ja tu byłam tylko dodatkiem, jakby przypadkiem- żeby namieszać, naplątać, powymyślac, a później Różyczka to prostowała, tłumaczyła, sprawiała, że mój chaos zmieniał się w jej świat.
Dziękuję. To była wspaniała przygoda. Niesamowite przeżycie, pisać z Tobą. Choć nie dawałam znaku życia- Ty pisałaś. I to jak... Mówiłam Ci tyle razy- jesteś niesamowita. A ja czuję dumę, że mogłam z Tobą pisać. Choć tyle mogę powiedzieć. Żałując, że to już się skończyło. Że życie jest jakie jest i tyle razy trzeba wybrać pomiędzy utopijnym światem nierzeczywistości a antyutopią za oknem, która jest, będzie, i nic tego nie zmieni. Trzeba żyć, prawda? Realizując swoje marzenia. Dla mnie marzeniem było pisać z Tobą; tworzyć coś, co będzie działać na ludzi, wywoływać emocje, wzbudzać uczucia... Dziękuję Ci za to. Za stworzenie okna do Utopii, gdzie mimo czasami braków happy endów, ja byłam szczęśliwa. Jestem pewna, że będę to czytać nadal. Co jakiś czas. Gdy stwierdzę, że takiej utopii nie znajdę nigdzie indziej.
Różyczko, dziękuję. Za wszystko. I za to zakończenie.
Dziękuję.
Po prostu.

panache

Nie mam słów. Przeczytałam wszystko dzisiaj - jednym tchem. Ogromnie żałuję, że nie zabrałam się za to wcześniej i nie miałam okazji "przejść" przez to razem z wami czekając na kolejne części. Często czytając fan-ficki ma się wrażenie, że bohaterowie kontynuowanej powieści są zmienieni - wy opisywałyście ich tak, jakby to rzeczywiście był dalszy ciąg GONE. Co mam jeszcze powiedzieć? Że jesteście genialne? To było już wiele razy podkreślane w tym temacie. Naprawdę, rzadko się to zdarza, ale teraz, pisząc to, czuję, że brak mi odpowiednich słów. Wspaniałe zwroty akcji. Świetne składniowo. To już przecież wiecie... No, ale cóż, myślę, że nie zaszkodzi pochwalić was jeszcze raz. Każde zdanie w tym ff jakby... żyje. Emocje pulsowały z każdej wrzuconej części. Wszędzie czuło się dynamizm.
Do pewnego momentu trzymałam się dzielnie, ale przy 8 stronie, gdzie była opisywana śmierć Sama popłakałam się. Natomiast czytając zakończenie cały czas miałam w gardle gulę. Z czytym sumieniem stwierdzam : dalszy ciąg GONE na miarę Granta, a jednocześnie chyba najlepsze ff jakie czytałam. Przepraszam, że wtrąciłam się po końcowej wypowiedzi Nicolle, ale bardzo chciałam dodać coś od siebie. Podsumowując : mogę wam tylko podziękować i życzyć powodzenia.

Edilio

Dzisiaj przeczytałam całą Utopię. Od początku do końca. To jest Piękne! Przy zakończeniu się poryczałam. Ale mam jedno pytanie. Co się stało z Ediliem? Nurtuje mnie to pytanie, więc błagam odpowiedzcie.

DarJad

UWAGA.
Dopiero dziś, 9 miesięcy po ostatnim poście, przeczytałam "Utopię". Powiem jedno:
To jest piękne.
Zamawiam egzemplarz z autografem.