Rozdział III

Gaia

[Dom Jamesa]

-Brzydzisz się mną?-wpadło jej to do głowy zupełnie znienacka, choć było przecież oczywiste.
Sposób, w jaki odwracał wzrok. Dziwne spojrzenia, które jej posyłał.
James zrobił zaskoczoną minę, ale nie dała się zwieść.
-Felice, ja...-zacisnął usta, nie wiedząc co powiedzieć.
Roześmiała się bez nutki rozbawienia w głosie. Uniosła nieco wargę.
-Nie musisz tego ukrywać-westchnęła.-Nie wiem dlaczego, ale...chyba...staję się...nie wiem-plątała się. Po chwili wzięła głęboki wdech.-Staję się potworem.
Otworzył usta, by coś powiedzieć-może nawet zaprzeczyć-ale nie dała mu dojść do słowa.
-A może...może się mnie boisz-szepnęła i ukryła twarz w dłoniach, zasłaniając się nienaturalnie długimi paznokciami przypominającymi szpony.
James wyciągnął ręce w jakimś nieokreślonym geście. Dopiero po chwili zrozumiała, że próbuje ją przytulić.
Zerwała się z fotela i cofnęła w stronę kominka.
-Nie-głos jej się załamał.-Nie, jeszcze zrobię ci krzywdę-nie będąc wstanie wstrzymać dławiących łez w gardle, pozwoliła im spłynąć po policzkach.
Po chwili poczuła wokół siebie jego chude ramiona i trwali w tym niezgrabnym uścisku, dopóki się nie poddała. Felice osunęła się na kolana i objęła jego nogi. Czuła się tak, jakby miała się rozpaść na kawałki. Płakała, jak jeszcze nigdy dotąd. Płakała nad sobą i przez poczucie niemocy- nie wiedziała, jak to jest być bezradnym.
Klęknął przy niej, ale nie spojrzała mu w oczy.
-Dlaczego, James?-szeptała.-Dlaczego nie potrafię tego kontrolować? Dlaczego nie mogę być jak Kaisie? Dlaczego nie panuję nad sobą jak Scott? Dlaczego zabiłam bezbronnego chłopca, nie zdając sobie z tego sprawy? Jakim prawem ktoś uczynił mi coś takiego?
Wbiła paznokcie w drewnianą podłogę, aż pozostawiły ślady. Uniosła głowę i zobaczyła, że Uzdrowiciel spogląda na nią zakłopotany.
-Może...-zaczął.
Nagle wszystko prysło. Atak rozpaczy minął, a Felice zadała sobie pytanie, dlaczego zamęcza tego chłopca swoimi problemami.
Wstała i otarła oczy dłonią.
-Przepraszam-powiedziała nieco zachrypniętym głosem.-Już mi przeszło.
Chłopak patrzył na nią oniemiały, zapewne przekonany, że zwariowała.
-Mogę skorzystać z łazienki?
Zdołał tylko skinąć głową.